Estela (botánica) - Wikipedia, a enciclopedia libre
Nas plantas vasculares, a estela (do gego stele, columna) é a parte central do talo e a raíz, que contén os tecidos derivados do procámbium, entre os que están os tecidos vasculares (xilema e floema), e outros que os acompañan como parénquima medular e interfascicular, fibras do esclerénquima e o periciclo.O periciclo, cando está presente, marca o límite externo da estela.